Vancouver

De laatste dag is aangebroken en we gebruiken deze dag om te genieten van de mooie omgeving van Vancouver. We gaan eerst naar Lynn Canyon. Daar kan je heerlijk wandelen en via een mooie hangbrug wandel je naar de overkant van het ravijn. Een stuk verder op het wandelpad kunnen we al klimmend over de rotsen dichtbij de rivier kijken, prachtig. Diverse mensen zijn hier al in de rivier aan het zwemmen. We klimmen over de rotsen verder tot we bij een natuurlijke rustige vijver komen. Hier zijn al aardig wat mensen aan het zwemmen en van de rotsen aan het springen. Hein kan niet achter blijven en hij neemt ook een duik in het koude water. Esmée vind de stenen schitterend, en klimmen ook, maar dat koude water vind ze maar niks dus blijven Lisette en Esmée op het droge.

Als Hein terug is en weer wat op temperatuur is gekomen in het zonnetje lopen we door. De wandeling brengt ons door een schitterend bos en op diverse plekken zien we de rivier.

Na afscheid genomen te hebben van de canyon rijden we naar een uitzichtpunt een dik kwartier verderop. Wat een prachtig uitzicht heb je hier over de baai van Vancouver. Vanaf waar wij staan kunnen we op deze heldere, zonnige dag, nog steeds Mount Rainier en Seattle zien liggen. En als we de andere kant op kijken zien we Vancouver Island. Esmée is een beetje moe, dus we stappen weer in de auto en binnen no time is ze in slaap.

Onze laatste stop voor vandaag is Stanley Park. Naar verluid het grootste, binnenstadse park van dit continent. We moeten een aardig stuk door de stad heen om er te komen, maar als we er zijn blijkt het inderdaad een mooi park te zijn. Wat ons wel een beetje vreemd overkwam is dat je dus met je auto het hele park door kan rijden om bij de diverse restaurants, uitzichtpunten en activiteiten te komen. Wij rijden een rondje met een slapende Esmée en na een uur stoppen we vlakbij de speeltuin. Tijd voor lunch en een ijsje en dan gaan we de speeltuin in. Esmée wil alles proberen, schommels. klimmen, glijbaan. Allemaal even leuk. Maar na een tijdje rennen in de zon is het tijd om een beetje af te koelen op het naastgelegen strandje. Natte voeten wil mevrouw nog steeds niet, maar met het zand spelen vind Esmée des te leuker. Papa en mama genieten van het uitzicht terwijl Esmée iedereen zijn voeten begraaft met zand.

Vanavond laten we lasagne bezorgen en pakken we vast de koffer in voor morgen. Morgen om 12.55 locale tijd gaan we de lucht weer in en vertrouwen we erop dat Air Transat ons weer veilig in Nederland aan de grond zet. Tot zover ons Amerika avontuur van dit jaar, wij hebben ervan genoten en vonden het speciaal dat jullie met ons mee wilden lezen.

Tot snel!

Liefs Lisette, Hein en Esmée